The Sunday walking street, Chiang Mai

Op deze markt hadden we ons echt verheugd. We hadden er veel positieve reacties over gelezen en hadden dit daarom gelijk op onze planning gezet. We wisten dat deze pas om 16.00uur zou beginnen en zijn daarom s´ochtend gewoon even door de stad gaan lopen. Hier kwamen we een andere markt tegen. Waar we van ongeveer 13.00uur tot 15.00uur hebben rond gelopen. Omdat het gebied overeenkwam met de sundaymarket, dachten we even dat dit de sundaymarket al was. Dit leek dus een tegenvaller. Maar we zouden die avond wel even terug gaan om te kijken .

BREAKING NEWS: op het moment van schrijven valt hier de elektriciteit uit op de airport. Heb je dat al eens meegemaakt?

Oké sorry voor de onderbreking. We zijn dus tegen 15.00uur richting ons hotel gegaan. Zegt Rafael opeens waarom het nat is op de rechter rijbaan en de linker geheel droog is. Naja, dat merkten we wel toen we wisselde van rijbaan. Er kwam een plensbui naar onder! Ongelofelijk.. we zijn even snel gaan schuilen, ongeveer 50 m van ons hotel. Gelukkig was het maar een korte bui.

Om 16.00uur zijn we dus terug gegaan richting de Sunday walking street. Dit is een gigantische markt van 1.2 km lang, en dan hebben ze de zijstraten niet eens meegerekend. Dit was de leukste markt tot nu toe met de meeste diversiteit. Zo divers dat je de aambeienzalf kunt kopen naast een eetstalletje. Geweldig! Haha.. Daarnaast heb je live optredens, heel veel souvenirs, kleding, handicraft en gigantisch veel eetstalletjes!

We hebben er die dag onze missie van gemaakt om zo veel mogelijk straatstalletjes te proberen. We hebben echt van alles geproefd! Van bapao waarop een varkentje stond getekend tot (je raadt het misschien al) sprinkhanen, larven en zijderupsen! Jammie.. :P Om heel eerlijk te zijn, het viel wel mee, tenminste de sprinkhanen dan.
Halverwege onze wandeltocht over deze markt begon opeens het volkslied te spelen. Maar wij hoorden het eerlijk gezegd niet eens. Raf was nog keihard aan t praten, tot we opeens merkten dat iedereen stil stond. Een man seinde dat we stil moesten zijn en stil moesten staan, maar Raf bleef vrolijk doorgaan! Toen gaf ik hem maar een schoudertik en gelukkig begreep hij dat wel :D Toen het volkslied stopte liep iedereen gelijk weer verder, heel vreemd om te zien!

Liefs,

Raf & Aimée