Survival of the fittest.

Gister avond zijn we vertrokken vanuit Hoi an, leuk stadje maar erg toeristisch gemaakt wat wij erg jammer vonden. Alle restaurantjes waren naar westerse maatstaven ingericht en boden ook heel vaak westers eten aan. Omdat er meerdere mensen gebruik maakte van de reizigers-Bijbel ( the lonely planet) waren alle restaurantjes die hierin werden genoemd helemaal vol van toeristen. Dit gaf de lokale bevolking die een zaak/restaurant probeerde te runnen een steek in de rug.
Omdat we niet zo zijn van het gemaakte, besloten wij een aantal dagen geleden om eens op onderzoek uit te gaan.

Je moetje Hoi An voorstellen als een soort van Valkenburg, maar dan met franse invloeden, althans dat beweren zij. Hoi an bestaat uit eigenlijk 3 a 4 straten waar het allemaal in gebeurd, zodra je maar ook een zijstraatje ingaat zie je meteen contrast.

We zijn een keer ergens de brug over gegaan. We waren echt nog geen 100 meter over de brug en je zag geen toerist meer, mensen deden hun dagelijkse dingen, keken en wezen ons aan omdat hier in dit deel van Hoi an 2 toeristen liepen, je hoeft het je maar voor te stellen.

Op een gegeven moment hadden we honger waarop we besloten om gewoon een willekeurige eettentje binnen te lopen en kijken wat we tegen kwamen. Poging 1 was verschrikkelijk vies eten eigenlijk het vieste wat we tot op heden hebben gegeten.

Poging 2 waren de beste noodles die wij in Vietnam hebben gegeten. Een restaurantje waar niemand te bekennen was omdat het simpelweg niet in de lonely planet stond. Dit restaurant vonden wij zo lekker dat we eigenlijk ons gehele verblijf in Hoi an daar zijn gaan eten. Het meisje dat ons bediende wist al wat we wilde hebben haha.

Dus we waren gebleven bij dat we gisteren waren vertrokken. We hebben maar een gok gewaagd en toch maar gekozen voor de zogenaamde sleepersbus. Moet wel zeggen de WC STONK!!! MAAAAAAR was wel een stuk schoner dan die van de trein haha.
Toen we waren vertrokken was het al donker. We hebben nog een filmpje gekeken in de bus met een vietnamese spraakvertaling van een vrouw, die deed dus ook alle stemmen, dus van een man, vrouw en kind. Eigenlijk was het meer een voorleesverhaal dan een actiefilm met veel geweld.

Nadat Aimee een beetje in slaap was gevallen was ik nog vrij wakker door het geschud van de bus en de hobbels. Ik was eigenlijk een beetje aan het staren, en daar viel me iets op dat de titel verklaard.
In Vietnam heb je eigenlijk 1 hoofdweg die het noorden en het zuiden verbind. De zogenaamde Highway 1. Dit kun je zien als de levensader van geheel Vietnam. Wat ik daar eigenlijk zag is dat op deze weg alles nog open was, mensen sliepen letterlijk buiten op een hangmat om de kans te grijpen als ook maar een iemand daar wilde eten, tanken, zelfs om een zonnebril te kopen. Dat mensen op een hangmat slapen is opzich niet erg maar om 3 uur ’s nachts?? Mensen leven hier echt wat mij lijkt onder de armoedegrens of ze leven hier al rijke.

Er is gewoonweg geen tussenweg.
Bepaalde plaatsen worden zodanig ingericht om de toerist maar aan hun westers levenstandaard te voorzien.

Hanoi: Het echte Vietnam, druk druk druk, mensen leven zoals ze dat waarschijnlijk zouden doen als er geen toerist zou zijn.

Mai chau: een gat ergens in de bergen, een dorp ingericht om toeristen aan te trekken. Prijzen zijn op eens duurder dan in Hanoi??

Hue: Dood gewone stad waar de mensen gewoon normaal doen, ze proberen niet toeristen te bezeiken, en zijn ook niet volledige afhankelijk van hun.

Hoi an: klein dorp gemaakt voor toeristen, je ziet dat het allemaal nep is en de mensen over de brug die moeten het zich maar uitzoeken.

Nha trang: moderne stad, Binnen in de stad heb je super deluxe resort met daarnaast een krotten wijk. Het lijkt net of de rijke rijker worden en de arme armer.

We zijn net aangekomen in ons hotel, waar we nu zijn aan het wachten tot de kamer vrij komt. De eerste ervaring was al heel goed, er liep weer zo'n gigantische kakkerlak door de gang. En ik kan je vertellen dat de kakkerlakken in Nederland echt baby's zijn tegenover deze!